QUANNO ‘AMMORE VO’ FILÀ


musicaErnesto Tagliaferri testoErnesto Murolo data1929


 
Canciello ‘e massaria, canciello ‘nchiuso,
che catenaccio mamma nc’êva miso.
‘Sti ddoje zetelle, dduje cunfiette rosa,
sperévano pe ‘n’ommo e pe ‘nu vaso.
 
Cancello di casa di campagna, cancello chiuso,
che catenaccio mamma ci aveva messo.
Queste due zitelle, due confetti rosa,
si struggevano per un uomo e per un bacio.
 
E manco ‘a bruna, ‘a cchiù maleziosa,
puteva ascì da ‘a casa cu ‘na scusa.

E allora Ammore, ndrànghete,
‘na notte che te fa?
Cu ‘na scalella d’oro,
‘mbracci’â bruna se ne va.
 
E neanche la mora, la più maliziosa,
poteva uscire di casa con una scusa.

E allora Amore, ndrànghete,
una notte cosa ti fa?
Con una scaletta d’oro
tra le braccia della mora se ne va.
 
“Nenné”, dicette ‘a ‘gnóra,
“che songo ‘sti suspire?”

“E’ ‘o ventariello, oje ma’,
ca smove ‘e ffronne,
‘a notte, ‘int’a ll’està”.
 
“Bambina”, disse la signora,
“cosa sono questi sospiri?”

“E’ il venticello, o mamma,
che smuove le foglie
la notte, in estate”.
 
E ‘a bruna addeventaje cchiù ghianca e rossa
senza russetto ‘nfaccia e ‘mpont’ô musso.
Cu ‘o core doce comm’a ll’ananasso
se prufumava ‘e ccarne ‘e spicaddossa.
 
E la bruna diventò più bianca e rossa
senza rossetto in faccia e sulla bocca.
Con il cuore dolce come l’ananas
si profumava le carni di lavanda.
 
E ‘a sora picciava appriesso a essa:
“Pecché sulo pe mme, nisciuno passa?”

E allora Ammore, ndrànghete,
‘na notte che te fa?
Da ‘n’albero ‘e cerase,
‘mbracci’â bionda se ne va.
 
E la sorella piagnucolava insieme a lei:
“Perchè solo per me, nessuno passa?”

E allora Amore, ndrànghete,
una notte cosa ti fa?
Da un albero di ciliege,
tra le braccia della bionda se ne va.
 
“Nenné, ma chi se lagna,
pe ‘mmiez’a ‘sta campagna?”

“E’ ‘a volpe, duorme oje ma’,
che ‘a pullanchella
è ghiuta a muzzecà”.
 
“Bambina, ma chi si lagna
in mezzo a questa campagna?”

“E’ la volpe, dormi o mamma,
che la gallina
è andata a mordere”.
 
Chiagnenno tutt’e ddoje ‘mbracci’â cummara
tenevano ‘e ffaccelle comm’â cera.
Dicette ‘a cummarella: “Oje ne’ ve prore?
Jammo addu mamma aunite a ‘sti signure.

Cummá, né catenacce o mascature,
nce ponno pe ‘na femmena in amore.
 
Piangendo tutte e due in braccio alla comare,
avevano le faccine come la cera.
Disse la comare: “O ragazze, avete voglia?
Andiamo da mamma con questi signori.

Comare, né catenacci né serrature,
servono per una donna in amore.
 
Si vo’ filà, ‘nu spruóccolo
ll’abbasta pe filà,
si ‘a ‘nchiude ‘int’â furtezza,
mette ‘e scelle e se ne va.
 
Se vuole filare, un bastoncino
le basta per filare,
se la chiudi in una fortezza,
mette le ali e se ne va.
 
Si ‘nnanze vede ‘o ffuoco,
si ‘nnanze tene ‘o mare

‘nu segno ca lle fa,
cu ll’uocchie ‘nchiuse,
‘mbracci’a ‘ammore va.
 
Se davanti vede il fuoco,
se avanti ha il mare

un segno che le fa,
ad occhi chiusi,
tra le braccia dell’amore va.
 
Trasìte, picceré, sposa cu sposo,
vasàte ‘a mano â ‘gnóra e tanta scuse”.
Entrate, piccole, sposa con sposo,
baciate la mano alla signore e tante scuse”.

Tra le interpretazioni di questa canzone, ricordiamo quelle di Elvira Donnarumma, Giulietta Sacco, Giacomo Rondinella, Sergio Bruni e Roberto Murolo.

Lascia un Commento

L'indirizzo email non verrà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *

Aiuto

2003-2023 © Napoligrafia